- okrągły kształt
- круглая форма
Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski. Jerzy Kazojć. 2009.
okrągły kształt
Смотреть что такое "okrągły kształt" в других словарях:
kształt — m IV, D. u, Ms. kształtłcie; lm M. y 1. «zewnętrzny wygląd materialnego przedmiotu (rozpatrywany ze względu na ograniczające go linie lub powierzchnie, kontury); zarys, sylwetka jakiegoś przedmiotu; w ogóle wygląd, postać czegoś» Kształt podłużny … Słownik języka polskiego
okrągły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, okrągłygli, okrągłyglejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający kształt koła, kuli, walca; krągły; zaokrąglony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okrągły stół, talerz. Okrągła twarz, piłka,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okrągły — okrągłygli, okrągłyglejszy 1. «mający kształt koła, kuli, walca; zbliżony kształtem do koła, kuli, walca; zaokrąglony» Okrągły liść, stół, talerz. Okrągłe lusterko. Okrągła patera, puderniczka, taca. Okrągłe oczy. Okrągła twarz. Okrągła czekolada … Słownik języka polskiego
talerz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «naczynie stołowe, mające okrągły kształt, wgłębione w środku, przeznaczone do podawania i jedzenia różnych potraw; zawartość tego naczynia» Porcelanowy, fajansowy, kryształowy, srebrny talerz. Talerz z zupą, z… … Słownik języka polskiego
toczony — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. toczyć (p.) toczony w użyciu przym. «mający okrągły kształt, pełne kształty; zaokrąglony, krągły» Toczone kształty kobiece. Toczone ramię … Słownik języka polskiego
utoczyć — dk VIb, utoczyćczę, utoczyćczysz, utocz, utoczyćczył, utoczyćczony 1. «spuścić, ściągnąć pewną ilość płynu z jakiegoś naczynia; ulać» Utoczyć wina, piwa z beczki. ◊ Utoczyć sobie krwi dla kogoś, dla czegoś, za coś; dać sobie krwi (z serca, spod… … Słownik języka polskiego
wyokrąglić — dk VIa, wyokrąglićlę, wyokrąglićlisz, wyokrąglićlij, wyokrąglićlił, wyokrąglićlony wyokrąglać ndk I, wyokrąglićam, wyokrąglićasz, wyokrąglićają, wyokrąglićaj, wyokrąglićał, wyokrąglićany «nadać czemuś okrągły kształt, zrobić coś okrągłym;… … Słownik języka polskiego
zaokrąglić — dk VIa, zaokrąglićlę, zaokrąglićlisz, zaokrąglićlij, zaokrąglićlił, zaokrąglićlony zaokrąglać ndk I, zaokrąglićam, zaokrąglićasz, zaokrąglićają, zaokrąglićaj, zaokrąglićał, zaokrąglićany 1. «nadać czemuś okrągły kształt, zrobić coś okrągłym»… … Słownik języka polskiego
okrągłość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. okrągłośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} cecha tego, co ma okrągły kształt; kolistość, krągłość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okrągłość Ziemi. Okrągłość głowy. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
toczyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, toczyćczę, toczyćczy, toczyćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczać coś ruchem obrotowym, transportować coś na kołach, rolkach itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Toczyć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaokrąglać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zaokrąglaćam, zaokrąglaća, zaokrąglaćają, zaokrąglaćany {{/stl 8}}– zaokrąglić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zaokrąglaćlę, zaokrąglaćli, zaokrąglaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
